Ben bu gece ağladım .
Bana böyle oluyor
. Hiçbir aksilik tek başına aksileşmiyor bana . Hepsi yan yana , üst üste geliyor ve hücum
ediyorlar sanki . Birini savuşturuyorum . Birine aldırmaz görünüyorum . Bir başkasını da hallederim sanıyorum . Hele
bir de işin içinde , benden başka etkilenecek , benden daha önemli insanlar varsa ve çabalarım da
sonuçsuz kalmışsa , bana bir güç geliyor , bir güç geliyor , bir enerji , daha da fazla uğraşıyorum aksilikleri
bertaraf etmeye . Olmuyor bazen işte ,
ne yapsan ııh .
Öyle bir ağlamak geldi ki hem de , durduk
yerde , herkesin içinde de ağlanmaz ki öyle . Gözlerimin dolduğunu anladığımda
, hani olur ya , bir bahane bulmak ister canı insanın , bir sözden etkilenmek
gibi … Bir müzikten , filmin bir sahnesinden gibi … Yoktu hiç biri . Ne bir
müzik ne bir konuşma ne de bir söz . Hiç biri yoktu , tutunayım da ‘’ gözlerim
doldu ‘’ diyeyim . Bütün sözler , bütün ezgiler , dokunaklı her şey , her şey
benim içimdeydi . Söylenmemiş ve hiçbir zaman
da söyleyemeyeceğim biçimde askıda .
En güzelini yaptım
. Duşa girdim , açtım suyu . Su üzerimde fütursuzca akarken, ben de içimdekileri akıttım suya . Suyun
sesine verdim hıçkırıklarımı . Su duydu sadece ...
TırTıl
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder